Scheiden en een koophuis

Scheiden en een koophuis: uitkopen of verkopen?

Bij een scheiding worden alle gezamenlijke bezittingen op enig moment verdeeld. In de meeste gevallen is de woning het meest waardevolle bezit dat verdeeld moet worden. Los van de economische waarde, kleven aan een woning emoties, evenals aan de spullen die zich erin bevinden. De herinneringen aan het gezamenlijk kiezen van uw eigen woning zullen opnieuw bovenkomen. Of misschien is één van u wel later mede-eigenaar geworden, aan welke stap u door de scheiding wordt herinnerd. Emoties kunnen een vertroebelende factor zijn in het rationeel beslissen over deze belangrijke kwestie, waarmee de nood aan een deskundige (mediator of advocaat) ontstaat. Mediation heeft de voorkeur maar als dit niet werkt, helpt een echtscheiding advocaat u verder. De rol van de scheidingsadvocaat is veelzijdig: hij adviseert, procedeert en bemiddelt.

Wie heeft het recht op de woning na de scheiding?

Het antwoord op deze vraag hangt af van de situatie die van toepassing is. Er zijn verschillende opties. Om te beginnen, moet worden vastgesteld wie de eigenaar van de woning is. De woning kan op naam van één partner of van beide partners staan. Hetzelfde geldt ook voor de hypotheek. Indien woning en hypotheek op u beider naam staan, zullen deze alle twee moeten worden verdeeld.

Vervolgens zullen, in het geval van mede-eigendom, de woonwensen kenbaar gemaakt moeten worden. Er zijn twee varianten die een verdeling mogelijk maken: de één blijft in het huis en koopt de ander uit, of het huis wordt verkocht en beiden verlaten het huis. Deze verdeling wordt bij notariële akte opgemaakt.

Indien de woning nog niet was afbetaald, zal afhankelijk van de resterende hypotheekschuld en de woningwaarde als vast te stellen door een taxateur, worden bepaald of er sprake is van overwaarde of juist een restschuld, en van welke hoogte.

Wat als u het niet eens kan worden?

Het niet kunnen bereiken van overeenstemming over wie er in de woning blijft, kan een belangrijk probleem vormen dat de voortgang van de echtscheiding belemmert. Als geen van u beiden de woning wil verlaten, zal veelal mediation worden aanbevolen. Voor de hand ligt dan het voorstel dat de meest draagkrachtige (mogelijk alimentatieplichtige) partner in de woning blijft en de ander uitkoopt. Indien er kinderen in het spel zijn, zal evenwel eerder worden geopperd dat de ouder die (voor het grootste deel) voor de kinderen zorgt, de in de woning blijft.

In het mediation-traject zal de aandacht kunnen verschuiven van feitelijke onduidelijkheden naar in de weg staande emoties en hun eerder genoemde effecten.

Rol van de advocaat

Het alsnog eens worden met behulp van een mediator is helaas niet voor iedereen weggelegd. Als blijkt dat mediation niet werkt, dan rest de optie om naar de rechter te stappen en is bijstand van een scheidingsadvocaat nodig. De scheidingsadvocaat helpt u op verschillende manieren in dit traject.

In de eerste plaats heeft de advocaat een adviserende rol. In dit stadium kunt u opnieuw verschillende vragen hebben. Verkoopt u eerst het huis of regelt u eerst de echtscheiding? Welke gevolgen heeft de vastgestelde waardebepaling van het huis voor het verloop van de echtscheidingsprocedure? Welke rechten ontleent u concreet aan de verkoop of uitkoop van de woning na de scheiding? Ontstaat er een alimentatieplicht voor een van beiden? Het kan dan gaan om niet eerder besproken details die voor u van belang zijn.

Waar nodig procedeert de advocaat. Te denken valt aan de situatie waarin één van beide partners geen enkele bereidheid toont tot medewerking aan de verkoop van de woning, waar verkoop wel een wenselijke oplossing voor de verdeling is. In dat geval kan de advocaat een kortgeding aanspannen waarbij de voorzieningenrechter vervangende toestemming tot verkoop van de woning verleent.

Ten slotte bemiddelt de scheidingsadvocaat in belangrijke mate tussen de niet met elkaar harmoniërende partners en hun belangen om zo tot een duurzame oplossing te komen.