Toelaatbaarheid van WhatsApp-berichten als bewijs in een ontslagzaak
Inleiding
Het gebruik van WhatsApp-berichten als bewijs in juridische procedures, zoals ontslagzaken, roept vragen op over de rechtmatigheid en de toelaatbaarheid van dit bewijs. Deze vraag is gerelateerd aan privacyrechten, de Wet bescherming persoonsgegevens (en sinds 2018 de Algemene Verordening Gegevensbescherming, AVG), en de regels omtrent bewijsvoering in civiele zaken.
Rechtmatigheid van het verkregen bewijs
- In Nederland is het uitgangspunt dat onrechtmatig verkregen bewijs in civiele zaken niet per definitie wordt uitgesloten. Dit betekent dat zelfs als de bewijsverkrijging onrechtmatig was, de rechter kan beslissen het toch toe te laten, afhankelijk van de omstandigheden van het geval.
- De rechtmatigheid van het verkregen bewijs is in deze situatie twijfelachtig omdat het bewijs zonder toestemming van de betrokken partijen is verkregen. Dit kan een schending van hun privacyrechten inhouden.
- De AVG stelt dat persoonlijke gegevens alleen mogen worden verwerkt als daar een wettelijke grondslag voor is, zoals toestemming van de betrokkenen, een wettelijke verplichting, of een gerechtvaardigd belang dat zwaarder weegt dan de privacyrechten van de betrokkenen.
Toelaatbaarheid in de rechtbank
- De rechter heeft in civiele zaken een grote mate van discretionaire bevoegdheid om te beslissen of onrechtmatig verkregen bewijs wordt toegelaten. Factoren die hierbij een rol kunnen spelen zijn onder meer de ernst van de inbreuk op de privacy, de mate van relevantie van het bewijs, en de mogelijkheid dat het bewijs op een rechtmatige manier had kunnen worden verkregen.
- Als de rechter oordeelt dat de privacy-inbreuk te vergaand was of dat het bewijs onbetrouwbaar is, kan hij besluiten het bewijs uit te sluiten.
Conclusie
Hoewel de WhatsApp-berichten mogelijk onrechtmatig zijn verkregen omdat er geen toestemming was, kan de rechter in een ontslagzaak besluiten om het bewijs toch toe te laten. Dit zal afhangen van de specifieke omstandigheden van de zaak, waaronder de ernst van de privacyinbreuk en de relevantie van het bewijs voor de zaak.
